In het huidige debat over klimaat en ecologie wordt ons vaak verteld dat ecologisch leven sowieso een stuk duurder is en dat we allemaal dieper in de portemonnee zullen moeten tasten. Meteen wordt er ook geroepen: “ja maar, niet iedereen kan zich een Tesla veroorloven of zonnepanelen op zijn dak leggen!” En dat is ook zo. Ook ik kan me bijlange na geen Tesla veroorloven. En die zonnepanelen liggen hier ook nog niet… Daarnaast wordt vaak gezegd dat biologische voeding veel duurder is en dat ecologische kledij helemaal niet te betalen is. En dat klopt, er zijn prijsverschillen. Jammer genoeg worden deze argumenten vaak gebruikt om dan maar niets te doen.
Er zit echter een flinke denkfout in bovenstaande redenering.
In deze post geef ik je graag een rondleiding doorheen mijn tiny house. Ik woon nu sinds een dik jaar in dit kleine huisje op wielen. En daar ben ik consequent in: ik heb al mijn spullen hierheen verhuisd. Ik had een deel van mijn kleding, boeken of andere spullen in huis bij mijn partner kunnen laten liggen, maar dan is het wel makkelijk om ‘klein en eenvoudig’ te gaan wonen!
Iets meer dan een jaar geleden verhuisde ik om vele redenen naar een ‘tiny house’. Ik zal je daar later meer over vertellen. Nu, na mijn eerste jaar van ‘klein leven’, ben ik klaar om een stap verder te gaan.
Voordat ik naar mijn tiny house verhuisde, woonde ik met mijn partner in een groot huis. Voordien woonde ik 8 jaar alleen met mijn katten. Ik realiseerde me dat alleen wonen op de één of andere manier belangrijk voor me is. Ik ben zeer gevoelig en daardoor ben ik gemakkelijk overprikkeld. Door in een kleine ruimte te leven waar ik alleen de essentie en een paar extra’s om me heen heb, kom ik tot rust, meer dan wanneer ik in een groot huis woon, met veel rommel.
Na lang zoeken naar de beste manier van wonen voor ons, kocht ik een tiny house en plaatste het in de tuin van het huis van mijn partner. Nu hebben we een soort LAT relatie, waarin we heel dicht bij elkaar wonen. Op deze manier kunnen we gemakkelijk samen zijn en kan ik alleen zijn, in alle rust en stilte, wanneer ik dat nodig heb.
Ik wilde dit goed doen en niet vals spelen. Ik had ervoor kunnen kiezen om veel van mijn spullen in huis achter te laten en slechts een paar bezittingen naar de tiny house te verhuizen. Maar ik wilde er voluit voor gaan: ik verhuisde echt naar de tiny house. Alles wat ik nodig heb, alles wat ik wil bijhouden, bevindt zich nu hier. En al de rest gaat weg.
Dit betekende dat ik veel van mijn spullen moest weg doen. Ik gebruikte Mari Kondo’s manier om te beslissen wat ik wilde bijhouden en wat ik wilde weg doen. Ik heb de inhoud van mijn kleerkast op deze manier met meer dan 50% verminderd! En ook de rest van mijn spullen zijn stevig gereduceerd.
Na een jaar kwam ik erachter dat ik niets gemist heb van alle spullen die ik heb losgelaten. De meeste spullen die ik wilde weg doen, zijn nog steeds in het huis van mijn partner. Het is mijn plan om ze in 2019 allemaal de deur uit te zetten. Een deel zal worden geschonken aan een goed doel, een deel zal worden verkocht en een deel zal worden doorgegeven aan specifieke vrienden of familieleden.
Vanochtend heb ik zelfs nog wat kleding weg gehaald uit de kleerkast in de tiny house. Bij het nakijken van mijn kleine kledingkast ontdekte ik dat ik op zijn minst 10 kledingstukken eruit kon zwieren omdat ik ze niet draag. Ook die zijn nu verhuisd naar de stapel spullen die ik zal weg doen.
Toen ik naar mijn tiny house verhuisde, zag ik voor mezelf een aantal extra uitdagingen:
vermijd het gebruik van plastic als een manier om voedsel te bewaren; ga voor herbruikbaar materiaal
vermijd het gebruik van de auto; openbaar vervoer en mijn elektrische fiets zijn een goed alternatief
digitaliseren al mijn administratie en al mijn foto’s
Ik zal hierover later meer vertellen.
Nu ik me realiseer dat het helemaal niet moeilijk is om in een klein huis met veel minder spullen te leven, wil ik een aantal nieuwe uitdagingen aangaan:
in 2019 wil ik helemaal geen spullen kopen!
in 2019 wil ik bijhouden hoeveel huishoudelijk afval ik produceer en manieren vinden om het te verminderen.
Iets meer dan een jaar geleden verhuisde ik om vele redenen naar een ‘tiny house’. Ik zal je daar later meer over vertellen. Nu, na mijn eerste jaar van ‘klein leven’, ben ik klaar om een stap verder te gaan.
Voordat ik naar mijn tiny house verhuisde, woonde ik met mijn partner in een groot huis. Voordien woonde ik 8 jaar alleen met mijn katten. Ik realiseerde me dat alleen wonen op de één of andere manier belangrijk voor me is. Ik ben zeer gevoelig en daardoor ben ik gemakkelijk overprikkeld. Door in een kleine ruimte te leven waar ik alleen de essentie en een paar extra’s om me heen heb, kom ik tot rust, meer dan wanneer ik in een groot huis woon, met veel rommel.
Na lang zoeken naar de beste manier van wonen voor ons, kocht ik een tiny house en plaatste het in de tuin van het huis van mijn partner. Nu hebben we een soort LAT relatie, waarin we heel dicht bij elkaar wonen. Op deze manier kunnen we gemakkelijk samen zijn en kan ik alleen zijn, in alle rust en stilte, wanneer ik dat nodig heb.
Ik wilde dit goed doen en niet vals spelen. Ik had ervoor kunnen kiezen om veel van mijn spullen in huis achter te laten en slechts een paar bezittingen naar de tiny house te verhuizen. Maar ik wilde er voluit voor gaan: ik verhuisde echt naar de tiny house. Alles wat ik nodig heb, alles wat ik wil bijhouden, bevindt zich nu hier. En al de rest gaat weg.
Dit betekende dat ik veel van mijn spullen moest weg doen. Ik gebruikte Mari Kondo’s manier om te beslissen wat ik wilde bijhouden en wat ik wilde weg doen. Ik heb de inhoud van mijn kleerkast op deze manier met meer dan 50% verminderd! En ook de rest van mijn spullen zijn stevig gereduceerd.
Na een jaar kwam ik erachter dat ik niets gemist heb van alle spullen die ik heb losgelaten. De meeste spullen die ik wilde weg doen, zijn nog steeds in het huis van mijn partner. Het is mijn plan om ze in 2019 allemaal de deur uit te zetten. Een deel zal worden geschonken aan een goed doel, een deel zal worden verkocht en een deel zal worden doorgegeven aan specifieke vrienden of familieleden.
Vanochtend heb ik zelfs nog wat kleding weg gehaald uit de kleerkast in de tiny house. Bij het nakijken van mijn kleine kledingkast ontdekte ik dat ik op zijn minst 10 kledingstukken eruit kon zwieren omdat ik ze niet draag. Ook die zijn nu verhuisd naar de stapel spullen die ik zal weg doen.
Toen ik naar mijn tiny house verhuisde, zag ik voor mezelf een aantal extra uitdagingen:
vermijd het gebruik van plastic als een manier om voedsel te bewaren; ga voor herbruikbaar materiaal
vermijd het gebruik van de auto; openbaar vervoer en mijn elektrische fiets zijn een goed alternatief
digitaliseren al mijn administratie en al mijn foto’s
Ik zal hierover later meer vertellen.
Nu ik me realiseer dat het helemaal niet moeilijk is om in een klein huis met veel minder spullen te leven, wil ik een aantal nieuwe uitdagingen aangaan:
in 2019 wil ik helemaal geen spullen kopen!
in 2019 wil ik bijhouden hoeveel huishoudelijk afval ik produceer en manieren vinden om het te verminderen.
Je kan beide uitdagingen volgen in deze blog.
Posted on
In deze blog kun je lezen over de verschillende zoektochten die ik onderneem: in een tiny house wonen, ontspullen, geen spullen kopen voor een jaar, mijn huishoudelijk afval verminderen, het gebruik van plastic in mijn dagelijks leven verminderen, vertragen, mijn eigen producten voor persoonlijke verzorging maken,…
Rechts van deze tekst kan je kiezen uit verschillende categorieën.
Dit betekende dat ik veel van mijn spullen moest weg doen. Ik gebruikte Mari Kondo’s manier om te beslissen wat ik wilde bijhouden en wat ik wilde weg doen. Ik heb de inhoud van mijn kleerkast op deze manier met meer dan 50% verminderd! En ook de rest van mijn spullen zijn stevig gereduceerd. 